Hoi an

Aangezien het te slecht weer zou zijn de komende week kwamen we 26 februari aan in Hoi an. De geplande tussenstop in Nha Trang voor een dagje strand hebben we maar overgeslagen.

Rond 8 uur 's ochtends kwamen we met z'n vieren aan in Hoi an. We sliepen daar in het hostel: Little leo's hostel. Hier hadden we een kamer voor ons vier, dat was erg fijn. We zijn gaan ontbijten en hebben even gerelaxed. Ondanks dat we erg moe waren zijn we toch even het stadje in gegaan. Wat erg leuk was aan het hostel was dat je gratis fietsen kon lenen. Dus konden we zelf het stadje in fietsen. Het centrum van Hoi an is erg mooi en rustig aangezien er geen verkeer doorheen mag rijden. Ook loopt er een rivier doorheen, het heeft iets weg van Italië. Wel is het er erg toeristisch en komt iedereen er om kleren te laten maken. Er zijn namelijk duizenden kleermakers en kledingwinkels. Jammergenoeg was het erg koud in Hoi an, net als in Dalat en moest ik elke dag mijn enige warme kleding aantrekken. Het was er steeds erg bewolkt wat alles wat grauwer maakte. Toch hebben we erg genoten van het wandelen door het centrum en het rondneuzen in de verschillende winkeltjes. In de middag hebben we hier de maaltijd Cau lau gegeten. Dit is typisch iets uit Hoi an, een soort noodlesoep, erg lekker! Daarna werden we toch wel erg moe en zijn we terug gegaan om een dutje te doen.

Ondertussen had hannah luizen shampoo en een kam aangeschaft en had ze haar haren gewassen. Ze had namelijk luizen opgelopen ergens. Dus vanaf toen zat ik haar elke dag te kammen, en wij elkaar ook soms voor de zekerheid. Gelukkig hebben we ze zelf niet gekregen..

In de avond zijn we uiteten gegaan met Jo! Jo zat bij ons in de klas en was nu toevallig in het zelfde stadje als ons. Dus gingen we met haar en haar vrienden uiteten. Het was erg leuk met haar bij te kletsen, dus zijn we daarna ook nog wat drankjes gaan doen. Jammergenoeg was ik ontzettend moe en hield ik dat niet te lang vol. Dus zijn we op tijd terug gegaan naar ons hostel om te gaan slapen.


De dag erna, 27 februari, had ik nog steeds veel last van mijn oor. Nu was ik er klaar mee! Dus zijn we naar het ziekenhuis gegaan. Hier werd ik enorm voorgetrokken als westers meisje. Dus terwijl ik andere mensen zag vergaan van de pijn werd ik door drie dokters tegelijk geholpen in een privé kamer.. Dit voelde niet erg eerlijk maar goed. Hier constateerde zij dat er een bloedader was gesprongen en er toen een infectie is ontstaan. Hiervoor kreeg ik een lading pillen mee en toen mocht ik weer gaan. Het was wel fijn dat ik nu wist wat er aan de hand was. Daarna zijn we het centrum van Hoi an verder gaan verkennen en hebben we wat dingen geregeld.

In de avond zijn we samen met hannah in een barbeque restaurant gaan eten. Dit lag in de straat van ons hostel. Hier kon je zelf vlees en groentes pakken, dit wogen ze dan en zo betaalde je per kilo. Naast onze tafel stond een barbeque waar we het zelf op klaar konden maken. Ook kregen we een grote schaal met rijst en groentes. Wat was dit lekker, echt genieten! Ook hing er een erg leuke sfeer daar, we waren de enige blanken en iedereen kwam even een praatje maken. Op een gegeven moment kregen we biertjes en werd ons geleerd hoe we moesten proosten in het vietnamees. One, two, three, Jo! Daarna wilde iedereen met ons op de foto en werd er een soort fotoshoot gehouden. Erg grappig allemaal. Toen werd het rustiger in her restaurant en hebben we er nog een spelletje gespeeld. Daarna zijn we nog even de stad in gefietst voor een drankje. Maar een leuke uitgaansgelegenheid voor daarna konden we niet vinden dus zijn we maar gaan slapen rond 1 uur.


Op 28 februari zijn Puck, Hannah en ik vertrokken met een lokale bus naar de grote stad Da Nang. Dit ligt ongeveer op 50 minuten afstand van Hoi an. Odine bleef nog een dagje in Hoi an aangezien wij vrijwilligerswerk gingen doen in Da Nang en odine dit niet leuk leek.