Khon Kaen en het vrijwilligerswerk avontuur
27 Maart 2016 | Thailand, Ban Chalok Lam
Op 27 maart zaten we om 8 uur in de tuk tuk die ons naar het busstation ging brengen, daar moesten we nog een tijdje wachten op onze bus. Eenmaal in de bus stopte we na een half uur, we kwamen aan bij de grens van Thailand en moesten ons visum halen. Eerst moesten we een briefje invullen met allerlei vragen en vervolgens moesten we in de rij gaan staan. We kregen een visum voor 14 dagen en gelukkig hoefde we er niet voor te betalen. Terug in de bus moesten we nog ongeveer 4 uur rijden tot we in Khon Kaen waren. Ons kennende hadden we natuurlijk weer eens enorme trek na de busreis. We lieten ons door een taxi naar het centrum rijden. Dit was nog erg moeilijk uit te leggen en iedereen probeerde ons weer eens te belazeren qua prijs. In het centrum aangekomen gingen we met onze zware backpack naar een restaurant wat er van de buitenkant erg leuk uitzag. We kregen een soepje, dit was wel lekker maar niet bijzonder. Daarna zijn we een stukje verder gelopen en zijn we ergens koffie gaan drinken. Na de koffie zagen we in de verte een mall. Dit kwam goed uit want we hadden nog wat spullen nodig. Binnen dumpte we onze tas bij een kraampje en zijn we lekker gaan shoppen.
In de namiddag waren we van plan om naar het mindfulness Project te gaan, waar we 10 dagen zouden blijven. Het was een eindje van Khon Kaen vandaan. Eigenlijk hadden we geen zin om gelijk door te gaan en nog meer te reizen die dag. Dus namen we contact op met het project en lieten we weten dat we een dag later zouden komen, dit was gelukkig geen enkel probleem. Dus boekte we een hotelkamer in Khon Kaen. Het hotel lag in de buurt van de avondmarkt. Hier zijn we 's avonds door heen gelopen, op zoek naar eten. Het was lastig om iets te bestellen, aangezien heel weinig mensen Engels spraken en je dus eigenlijk alleen kan communiceren in handgebaren. Uiteindelijk, na veel gedoe, hebben we lekker gegeten. Rijst met kip en soep met vis wat we samen hebben gedeeld. Ook hadden we de kokosnoot shake ontdekt en kwamen we tot de conclusie dat deze shake de beste shake ooit is. Daarna zijn we weer terug gegaan naar het hostel.
Op 28 maart konden we heerlijk uitslapen, we konden pas aan het eind van de middag naar het project. Daarvoor gingen we naar het grootste winkelcentrum van Khon Kaen. Het was ook echt ontzettend groot, met allemaal dure winkels en showrooms voor auto's en motors. Daar hebben we ons heel de middag vermaakt, lekker gegeten, dingen gekocht.
Rond 4 uur zijn we terug gegaan naar het hostel. Hier hebben we onze spullen opgehaald en regelde we een taxi die ons naar het busstation bracht. Vanuit daar was het een half uur met de bus. Aan het eind moesten we goed opletten aangezien we een beschrijving hadden gekregen over waar we moesten uitstappen met allerlei foto's erbij. Gelukkig ging het allemaal goed en waren we op de goede plek uitgestapt. Daarna moesten we nog een half uurtje lopen. Dit was een beetje eng, aangezien het donker begon te worden en we door het bos liepen. Gelukkig was de routebeschrijving erg precies en konden we het niet missen.
We kwamen rond 7 uur aan. Het was een groot huis met ongeveer 30 mensen. Ze reageerde allemaal ontzettend lief toen we aankwamen en vervolgens moesten we in een kring gaan zitten. Hier startte namelijk net de talking cirkle. We moesten een voor een vertellen wat ons favoriete moment van de dag was en antwoord geven op een persoonlijke vraag. Deze luidde vandaag: waar schaam je je het meeste voor. Alle mensen waren erg open, we kregen veel emotionele, grappige, mooie verhalen te horen. Daarna kregen we een rondleiding, er werd ons uitgelegd waar de wc's waren (die het niet deden, dus je kan buiten je behoeftes doen), waar de douches waren (of te wel een emmer water in een hutje waar iedereen in kon kijken). Ook werd uitgelegd waar de composthopen waren en waar je wat kan weggooien (veel te ingewikkeld, begreep er geen hol van). Toen werd ons duidelijk gemaakt dat je je eigen toiletspullen niet kan gebruiken, maar dat je biologische geur- en kleurloze toiletspullen moet aanschaffen. Rond 21:00 moesten we gaan slapen, uit alle hoeken werden matjes vandaan gehaald. Met dertig mensen lagen we in twee kamer verspreidt op de grond. Heel de grond lag vol met matjes.
De volgende ochtend, 29 maart, moesten we om 5:30 uur opstaan, iedereen sprong uit hun bed en kleedde zich snel aan. We waren niet zó enthousiast, maar veel langer blijven liggen kon natuurlijk ook weer niet. Vervolgens had iedereen een taak, de één moest gaan vegen, de andere moest het ontbijt gaan maken en weer een ander moest de toiletten gaan schoonmaken. Wij kregen een andere taak toegewezen, namelijk het versnipperen van grote bladeren en deze in een zak doen. Met z'n zessen stonden we daar, in doodse stilte, aangezien niemand mocht praten tot na het ontbijt. Na een uur gingen we ontbijten, met ons eten moesten we in een kring gaan zitten en wachten tot iedereen zat. Daarna ging een man, het hoofd van het project, een spreuk opzeggen. Een spreuk over hoe dankbaar we moesten zijn met ons eten en dat we met de energie van dit eten iets goeds zouden doen voor anderen en voor de aarde. Daarna mochten we gaan eten, het was een soort pap met fruit, wat erg lekker was. Nadat iedereen z'n kommetje had afgewassen moesten we weer in de kring zitten. Het knuffel moment was aangekomen, iedereen kreeg een nummer en als je hetzelfde nummer had moest je elkaar meer dan 15 seconden gaan knuffelen. Dit zou namelijk geluksgevoelens opwekken, hij legde uit hoe een echte knuffel gegeven moest worden. Dit voelde een beetje onwennig aangezien wij niemand kende.
Vervolgens moesten we van 8:00 tot 12:00 gaan werken. We moesten helpen met het bouwen van het nieuwe gebouw voor dit project. Dit betekende dat we vier uur lang in de zon stenen moesten maken.
Er waren drie grote gaten in de grond gemaakt waar modder in lag en een soort graan. Met ongeveer vijf mensen moest je de modder en graan door elkaar husselen met je voeten. Als dat gedaan was moest je het in emmers gaan doen, die vervolgens werden gebracht naar mensen die de bakstenen aan het maken waren. Het was van belang dat de modder precies goed was en niet te zacht, aangezien de stenen anders in elkaar zou zakken. Als de emmers leeg waren werden ze weer naar ons toegebracht en moesten we ze weer vullen. We waren klaar toen we alle drie de gaten gedaan hadden, in ieder geval, we dachten dat we klaar waren. Vervolgens moesten we per gat 45 emmers met klei, heel veel emmers met water en 35 emmers met zand vullen. Het sjouwen van deze emmers was erg zwaar. Ondertussen was het al 11:00 uur en begon het erg warm te worden, we waren bekaf toen we klaar waren en hadden ontzettend veel trek.
Toen we terug waren, kregen we onze lunch. Het was bruine rijst, grote erwten in gele saus en een groene vega burger met nog een ander sausje. Met grote honger schepten we onze borden ontzettend vol. Maar na de eerste hap was de honger meteen weg. We werden alle twee spontaan misselijk van het eten, we hadden het geprobeerd maar nadat we met veel moeite de helft van het eten hadden opgegeten konden we het echt niet meer. Waarom hadden we ook al weer zoveel opgeschept? We voelden ons ontzettend opgelaten omdat je in zo'n huis natuurlijk geen eten mag verspillen. Gelukkig aten mensen naast ons puck's bord leeg. Ik moest ermee naar de keuken, de helft werd bewaard de andere helft mocht ik in de voederbak van de hond stoppen. Later op de dag hebben we een noodelsoepje gehaald verder op. Na de lunch hadden namelijk tot 16:00 tijd voor onszelf. Om 16:00 kregen we twee uur yoga en meditatie, dit was ontzettend leuk. Je mocht zelf kiezen of je er aan mee wilde doen, maar eigenlijk deed bijna iedereen mee. Hierna mochten we avondeten, je kon restjes van het middageten pakken. Geen eten voor mij en puck dus, want het middageten is niet weg te werken. Hierna gingen we in een kring zitten en begon de talking circle weer. Deze keer was de persoonlijke vraag: waar ben je trots op van jezelf. Dit duurde ongeveer anderhalf uur en daarna kregen we les over het boeddhisme. Rond 10 uur gingen we slapen.
Vandaag, 30 maart, was het Boeddha dag, een belangrijke dag voor het boeddhisme. Rond half 6 moesten we opstaan, weer had iedereen taken. Het ontbijt werd deze keer niet alleen voor ons gemaakt, maar ook voor de monniken waar we later die ochtend naartoe zouden gaan. Nadat wij de bladeren weer keurig hadden gesnipperd in het juiste formaat en in zakken hadden gestopt, moesten we met het eten naar de tempel lopen. Toen we daar aankwamen zaten er drie monniken te bidden, ook zaten er veel lokale bewoners. Iedereen was een soort gebed op aan het zeggen/zingen. Toen het gebed afgelopen was gingen de monniken aan de linker kant van de tempel zitten. We moesten goed opletten dat onze voeten niet in de richting van de monniken wezen of in de richting van de Boeddha die in de tempel stond. Voeten worden in het boeddhisme namelijk gezien als iets heel vies. De monniken hadden een grote kom voor zich liggen. Wij brachten ons eten naar de monniken toe. Zij pakte van alles wat en deden dit in hun kom. Alles wat over was mochten wij opeten. Het was thais eten, weer vonden we veel niet lekker en hadden we te veel opgeschept. Buiten de tempel hebben we dit stiekum aan een hond gegeven.
Na het eten zijn we weer even terug gegaan naar het huis, voor ongeveer een uurtje. Even relaxen en omkleden om vervolgens weer terug te gaan naar de tempel. Daar gingen we drie uur mediteren. Eerst leerde het hoofd van het project ons zittende en staande meditatie. Hierna ging de dong en kon je zelf kiezen of je zittend wilde mediteren of staand. Dat was fijn voor de afwisseling, aangezien we alle twee niet drie uur lang konden stil zitten. Het was erg bijzonder om mee te maken, maar daarna hadden we besloten om weer verder te gaan. We merkten dat dit niks voor ons was en dat we liever meer tijd ergens anders wilden hebben, dan daar nog tien dagen te zitten. We hadden met veel liefde afscheid genomen van iedereen en zijn vervolgens zijn we gaan liften terug naar Khon Kaen. We kwamen terecht in de auto met een hele lieve dokter. Terug in Khon Kaen hebben we genoten van vlees en bier. Heerlijk om terug te zijn in de normale wereld. Daarna hebben we genoten van het nachtleven in Khon Kaen! Dit was een hele ervaring aangezien er geen enkele toerist te vinden is in Khon Kaen.
Op 31 maart werden we heerlijk wakker in onze eigen kamertje, deze keer niet om half 6. We zijn een eindje verderop gaan ontbijten bij een restaurant waar de eigenaar Nederlands was. Op het menu stonden dan ook veel Hollandse gerechten, het eten was heerlijk. Onderhand was het alweer 1 uur en we hadden tot 17:00 uur de tijd, aangezien dan onze bus vertrok naar Chiang Mai. Er waren een paar opties wat we konden doen, of naar een stad wat snake town genoemd werd. Je raadt het nooit maar dat is dus een stad waar veel slangen zijn, er worden optredens gegeven met slangen en je kan ook foto's met ze nemen. Helaas was dit erg ver met de bus en ging de bus pas over een uur. Een andere optie was om naar een dinosaurus park te gaan waar opgravingen waren en als je geluk had kon je deze zien. Maar de kans was enorm klein en ook dit was ver weg. Uiteindelijk zijn we naar een museum geweest over de geschiedenis van Khon Kaen, het klinkt heel saai en dat bleek inderdaad ook zo te zijn. Daarna zijn we door de stad gelopen en zijn we aan een meer wat gaan drinken. Vervolgens hebben we ergens avond gegeten en zijn we richting het busstation gegaan. De busreis naar Chiang Mai duurde ongeveer 12 uur.
In de namiddag waren we van plan om naar het mindfulness Project te gaan, waar we 10 dagen zouden blijven. Het was een eindje van Khon Kaen vandaan. Eigenlijk hadden we geen zin om gelijk door te gaan en nog meer te reizen die dag. Dus namen we contact op met het project en lieten we weten dat we een dag later zouden komen, dit was gelukkig geen enkel probleem. Dus boekte we een hotelkamer in Khon Kaen. Het hotel lag in de buurt van de avondmarkt. Hier zijn we 's avonds door heen gelopen, op zoek naar eten. Het was lastig om iets te bestellen, aangezien heel weinig mensen Engels spraken en je dus eigenlijk alleen kan communiceren in handgebaren. Uiteindelijk, na veel gedoe, hebben we lekker gegeten. Rijst met kip en soep met vis wat we samen hebben gedeeld. Ook hadden we de kokosnoot shake ontdekt en kwamen we tot de conclusie dat deze shake de beste shake ooit is. Daarna zijn we weer terug gegaan naar het hostel.
Op 28 maart konden we heerlijk uitslapen, we konden pas aan het eind van de middag naar het project. Daarvoor gingen we naar het grootste winkelcentrum van Khon Kaen. Het was ook echt ontzettend groot, met allemaal dure winkels en showrooms voor auto's en motors. Daar hebben we ons heel de middag vermaakt, lekker gegeten, dingen gekocht.
Rond 4 uur zijn we terug gegaan naar het hostel. Hier hebben we onze spullen opgehaald en regelde we een taxi die ons naar het busstation bracht. Vanuit daar was het een half uur met de bus. Aan het eind moesten we goed opletten aangezien we een beschrijving hadden gekregen over waar we moesten uitstappen met allerlei foto's erbij. Gelukkig ging het allemaal goed en waren we op de goede plek uitgestapt. Daarna moesten we nog een half uurtje lopen. Dit was een beetje eng, aangezien het donker begon te worden en we door het bos liepen. Gelukkig was de routebeschrijving erg precies en konden we het niet missen.
We kwamen rond 7 uur aan. Het was een groot huis met ongeveer 30 mensen. Ze reageerde allemaal ontzettend lief toen we aankwamen en vervolgens moesten we in een kring gaan zitten. Hier startte namelijk net de talking cirkle. We moesten een voor een vertellen wat ons favoriete moment van de dag was en antwoord geven op een persoonlijke vraag. Deze luidde vandaag: waar schaam je je het meeste voor. Alle mensen waren erg open, we kregen veel emotionele, grappige, mooie verhalen te horen. Daarna kregen we een rondleiding, er werd ons uitgelegd waar de wc's waren (die het niet deden, dus je kan buiten je behoeftes doen), waar de douches waren (of te wel een emmer water in een hutje waar iedereen in kon kijken). Ook werd uitgelegd waar de composthopen waren en waar je wat kan weggooien (veel te ingewikkeld, begreep er geen hol van). Toen werd ons duidelijk gemaakt dat je je eigen toiletspullen niet kan gebruiken, maar dat je biologische geur- en kleurloze toiletspullen moet aanschaffen. Rond 21:00 moesten we gaan slapen, uit alle hoeken werden matjes vandaan gehaald. Met dertig mensen lagen we in twee kamer verspreidt op de grond. Heel de grond lag vol met matjes.
De volgende ochtend, 29 maart, moesten we om 5:30 uur opstaan, iedereen sprong uit hun bed en kleedde zich snel aan. We waren niet zó enthousiast, maar veel langer blijven liggen kon natuurlijk ook weer niet. Vervolgens had iedereen een taak, de één moest gaan vegen, de andere moest het ontbijt gaan maken en weer een ander moest de toiletten gaan schoonmaken. Wij kregen een andere taak toegewezen, namelijk het versnipperen van grote bladeren en deze in een zak doen. Met z'n zessen stonden we daar, in doodse stilte, aangezien niemand mocht praten tot na het ontbijt. Na een uur gingen we ontbijten, met ons eten moesten we in een kring gaan zitten en wachten tot iedereen zat. Daarna ging een man, het hoofd van het project, een spreuk opzeggen. Een spreuk over hoe dankbaar we moesten zijn met ons eten en dat we met de energie van dit eten iets goeds zouden doen voor anderen en voor de aarde. Daarna mochten we gaan eten, het was een soort pap met fruit, wat erg lekker was. Nadat iedereen z'n kommetje had afgewassen moesten we weer in de kring zitten. Het knuffel moment was aangekomen, iedereen kreeg een nummer en als je hetzelfde nummer had moest je elkaar meer dan 15 seconden gaan knuffelen. Dit zou namelijk geluksgevoelens opwekken, hij legde uit hoe een echte knuffel gegeven moest worden. Dit voelde een beetje onwennig aangezien wij niemand kende.
Vervolgens moesten we van 8:00 tot 12:00 gaan werken. We moesten helpen met het bouwen van het nieuwe gebouw voor dit project. Dit betekende dat we vier uur lang in de zon stenen moesten maken.
Er waren drie grote gaten in de grond gemaakt waar modder in lag en een soort graan. Met ongeveer vijf mensen moest je de modder en graan door elkaar husselen met je voeten. Als dat gedaan was moest je het in emmers gaan doen, die vervolgens werden gebracht naar mensen die de bakstenen aan het maken waren. Het was van belang dat de modder precies goed was en niet te zacht, aangezien de stenen anders in elkaar zou zakken. Als de emmers leeg waren werden ze weer naar ons toegebracht en moesten we ze weer vullen. We waren klaar toen we alle drie de gaten gedaan hadden, in ieder geval, we dachten dat we klaar waren. Vervolgens moesten we per gat 45 emmers met klei, heel veel emmers met water en 35 emmers met zand vullen. Het sjouwen van deze emmers was erg zwaar. Ondertussen was het al 11:00 uur en begon het erg warm te worden, we waren bekaf toen we klaar waren en hadden ontzettend veel trek.
Toen we terug waren, kregen we onze lunch. Het was bruine rijst, grote erwten in gele saus en een groene vega burger met nog een ander sausje. Met grote honger schepten we onze borden ontzettend vol. Maar na de eerste hap was de honger meteen weg. We werden alle twee spontaan misselijk van het eten, we hadden het geprobeerd maar nadat we met veel moeite de helft van het eten hadden opgegeten konden we het echt niet meer. Waarom hadden we ook al weer zoveel opgeschept? We voelden ons ontzettend opgelaten omdat je in zo'n huis natuurlijk geen eten mag verspillen. Gelukkig aten mensen naast ons puck's bord leeg. Ik moest ermee naar de keuken, de helft werd bewaard de andere helft mocht ik in de voederbak van de hond stoppen. Later op de dag hebben we een noodelsoepje gehaald verder op. Na de lunch hadden namelijk tot 16:00 tijd voor onszelf. Om 16:00 kregen we twee uur yoga en meditatie, dit was ontzettend leuk. Je mocht zelf kiezen of je er aan mee wilde doen, maar eigenlijk deed bijna iedereen mee. Hierna mochten we avondeten, je kon restjes van het middageten pakken. Geen eten voor mij en puck dus, want het middageten is niet weg te werken. Hierna gingen we in een kring zitten en begon de talking circle weer. Deze keer was de persoonlijke vraag: waar ben je trots op van jezelf. Dit duurde ongeveer anderhalf uur en daarna kregen we les over het boeddhisme. Rond 10 uur gingen we slapen.
Vandaag, 30 maart, was het Boeddha dag, een belangrijke dag voor het boeddhisme. Rond half 6 moesten we opstaan, weer had iedereen taken. Het ontbijt werd deze keer niet alleen voor ons gemaakt, maar ook voor de monniken waar we later die ochtend naartoe zouden gaan. Nadat wij de bladeren weer keurig hadden gesnipperd in het juiste formaat en in zakken hadden gestopt, moesten we met het eten naar de tempel lopen. Toen we daar aankwamen zaten er drie monniken te bidden, ook zaten er veel lokale bewoners. Iedereen was een soort gebed op aan het zeggen/zingen. Toen het gebed afgelopen was gingen de monniken aan de linker kant van de tempel zitten. We moesten goed opletten dat onze voeten niet in de richting van de monniken wezen of in de richting van de Boeddha die in de tempel stond. Voeten worden in het boeddhisme namelijk gezien als iets heel vies. De monniken hadden een grote kom voor zich liggen. Wij brachten ons eten naar de monniken toe. Zij pakte van alles wat en deden dit in hun kom. Alles wat over was mochten wij opeten. Het was thais eten, weer vonden we veel niet lekker en hadden we te veel opgeschept. Buiten de tempel hebben we dit stiekum aan een hond gegeven.
Na het eten zijn we weer even terug gegaan naar het huis, voor ongeveer een uurtje. Even relaxen en omkleden om vervolgens weer terug te gaan naar de tempel. Daar gingen we drie uur mediteren. Eerst leerde het hoofd van het project ons zittende en staande meditatie. Hierna ging de dong en kon je zelf kiezen of je zittend wilde mediteren of staand. Dat was fijn voor de afwisseling, aangezien we alle twee niet drie uur lang konden stil zitten. Het was erg bijzonder om mee te maken, maar daarna hadden we besloten om weer verder te gaan. We merkten dat dit niks voor ons was en dat we liever meer tijd ergens anders wilden hebben, dan daar nog tien dagen te zitten. We hadden met veel liefde afscheid genomen van iedereen en zijn vervolgens zijn we gaan liften terug naar Khon Kaen. We kwamen terecht in de auto met een hele lieve dokter. Terug in Khon Kaen hebben we genoten van vlees en bier. Heerlijk om terug te zijn in de normale wereld. Daarna hebben we genoten van het nachtleven in Khon Kaen! Dit was een hele ervaring aangezien er geen enkele toerist te vinden is in Khon Kaen.
Op 31 maart werden we heerlijk wakker in onze eigen kamertje, deze keer niet om half 6. We zijn een eindje verderop gaan ontbijten bij een restaurant waar de eigenaar Nederlands was. Op het menu stonden dan ook veel Hollandse gerechten, het eten was heerlijk. Onderhand was het alweer 1 uur en we hadden tot 17:00 uur de tijd, aangezien dan onze bus vertrok naar Chiang Mai. Er waren een paar opties wat we konden doen, of naar een stad wat snake town genoemd werd. Je raadt het nooit maar dat is dus een stad waar veel slangen zijn, er worden optredens gegeven met slangen en je kan ook foto's met ze nemen. Helaas was dit erg ver met de bus en ging de bus pas over een uur. Een andere optie was om naar een dinosaurus park te gaan waar opgravingen waren en als je geluk had kon je deze zien. Maar de kans was enorm klein en ook dit was ver weg. Uiteindelijk zijn we naar een museum geweest over de geschiedenis van Khon Kaen, het klinkt heel saai en dat bleek inderdaad ook zo te zijn. Daarna zijn we door de stad gelopen en zijn we aan een meer wat gaan drinken. Vervolgens hebben we ergens avond gegeten en zijn we richting het busstation gegaan. De busreis naar Chiang Mai duurde ongeveer 12 uur.
-
18 April 2016 - 20:20
Suzanne:
Hallo Marloes,
We kennen elkaar niet, maar wat leuk om je blog te lezen en wat je allemaal mee maakt! Ik ben zelf de mogelijkheden aan het onderzoeken om een half jaar in Thailand te wonen en werken, vanaf +/- augustus 2016. Ik ben erg benieuwd of je jouw voorbereidingen en ervaringen met me wil delen. Ik hoor graag van je.
Groet,
Suzanne -
18 April 2016 - 20:22
Suzanne:
Ik weet niet goed of je mijn e-mail adres kunt zien.. maar anders bij deze:
suzanne.b@live.nl
:)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley